zakłady pogrzebowe trójmiasto ogół obrzędów towarzyszących grzebaniu
Pogrzeb ? ogół obrzędów towarzyszących grzebaniu lub kremacji zwłok zmarłego.
Pogrzeb traktowany jest jako jeden z podstawowych moralnych i religijnych obowiązków wobec zmarłego człowieka. Forma obrzędowa pogrzebu zależy od wyznawanego światopoglądu osoby lub osób organizujących pogrzeb, rzadziej od woli zmarłego.
Pogrzeb jest formą rozstania się z postacią cielesną człowieka, mającą na celu pożegnanie się ze zmarłym i okazanie szacunku dla grzebanej osoby.
Spis treści
1 Zwyczaje pogrzebowe
1.1 Pogrzeb w krajach z tradycjami chrześcijańskimi
1.2 Pogrzeby wyznawców hinduizmu
1.3 Pogrzeby w krajach muzułmańskich
1.4 Pogrzeb w Tybecie
2 Zobacz też
3 Przypisy
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Pogrzeb
Cmentarz żydowski nazywa się kirkut
Nazewnictwo
Nazwa pochodzi od łacińskiego słowa coemeterium, o tym właśnie znaczeniu, które z kolei jest zlatynizowaną formą greckiego ???????????? = miejsce spoczynku? od ?????????? = spać?.
Cmentarz żydowski nazywa się kirkut, zaś muzułmański mizar.
Nazwa cmentarz jest stosowana także w stosunku do współczesnych, cywilizowanych miejsc pochówku zwierząt ? cmentarzy zwierząt, bardziej popularnych w krajach anglosaskich niż w Polsce. Często przy tych cmentarzach istnieją też specjalne krematoria.
Historia
Koncepcję cmentarza jako przestrzeni nienaruszalnej i świętej przejęło wczesne chrześcijaństwo z tradycji rzymskiej, dlatego pierwsze cmentarze chrześcijańskie wyodrębniły się z dawniejszych cmentarzy pogańskich. Kościół już w III wieku oddał je pod opiekę biskupów i księży, tworząc system cmentarnej administracji. Cmentarze były już wówczas miejscami świętymi i chronionymi specjalnymi immunitetami. Obejmowało je także prawo azylu. Od X wieku zaczyna się tendencja do lokalizowania cmentarzy w obrębie miast i w bliskości kościołów. Sobór rzymski z 1059 nadał im sankcję ?pół świętych? rzucając klątwę na ludzi bezczeszczących je.
W XVIII wieku, najpierw we Francji na polecenie cesarza Napoleona I, zakazano z przyczyn sanitarnych pochówków przykościelnych. Potem ta praktyka rozszerzyła się na całą Europę, również i na Polskę (chociaż można spotkać okazjonalne pochówki jeszcze z początku XIX wieku). Wspomnieniem po nich, przynajmniej w Polsce centralnej, był ? obecnie już prawie nie spotykany ? zwyczaj nazywania terenu wokół kościoła ?cmentarzem?1.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Cmentarz
Nekrolog
Nekrolog ? informacja o śmierci danej osoby, podana do publicznej wiadomości.
Może zawierać również dodatkowe informacje, jak: miejsce i czas uroczystości żałobnych oraz pogrzebu, wyrazy współczucia dla bliskich, czy też krótką wzmiankę opisującą daną postać i okoliczności śmierci. Nekrologiem może być również dłuższy artykuł prasowy (także audycja radiowa lub program telewizyjny) przybliżający i wychwalający daną postać w tonie odpowiednio poważnym i uroczystym, jeżeli jego charakter jest czysto informacyjny, pozbawiony publicystyki. Nekrologi zawierają często elementy graficzne, pozwalające identyfikować, do jakiej społeczności religijnej należał zmarły.
Informacją podobną do nekrologu jest klepsydra, czyli ogłoszenie w postaci afiszu zawierającego te same podstawowe informacje, co nekrolog. Klepsydra rozwieszana jest na zlecenie rodziny zmarłego, w miejscach publicznych do tego wyznaczonych (ściany domu zmarłego, słupy ogłoszeniowe, przedsionki świątyń, miejsca, gdzie zmarły często przebywał jako osoba znana, itp.) Najczęściej klepsydra występuje, jako prasowa informacja lokalna i stanowi w takiej postaci nekrolog lub kondolencje. Współcześnie coraz rzadziej jest rozwieszana jako afisz, a coraz częściej występuje w Internecie w serwisach. Również ze względów psychologicznych klepsydra jest chętniej używanym określeniem, jako forma stosowana nekrologu i kondolencji (również podziękowań lub informacji o mszach np. w rocznice śmierci) w druku, bądź w Internecie.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Nekrolog