Uszkodzenia turbosprężarek
Turbosprężarka jest prosta w budowie, ale wykonana bardzo precyzyjnie, niezwykle czuła na uszkodzenia. Na pracę turbosprężarki wielki wpływ ma środowisko, w jakim ona pracuje. Działają na niż bardzo wysokie temperatury oraz ogromne obroty silnika. Przy prawidłowej eksploatacji turbosprężarka przez długi czas może pracować bez awarii. Aby służyła nam jak najdłużej trzeba dbać o wymianę filtrów, zmianie oleju silnikowego. Częstymi uszkodzeniami, jakim ulegają turbosprężarki są uszkodzenia łopatek sprężarki, uszkodzenia łopatek turbiny, uszkodzenia wałka turbosprężarki. Aby uniknąć tych i innych awarii turbosprężarek należy stosować się do określonych czynności obsługowych silnika jak i również do kontrolowania jego stanu w wyspecjalizowanych warsztatach samochodowych. Szczególnie należy zwracać uwagę na stan łopatek oraz luzy promieniowe i osiowe. Pamiętajmy, że wcześnie wykrycie uszkodzenia może znacznie obniżyć koszty naprawy czy regeneracji. A te trzeba przecież ograniczyć w pierwszej kolejności od samego początku.
Stres w czasie egzaminu na prawo jazdy
Walka z własnym charakterem i odczuwanym przez kursanta stresem to często najistotniejsze elementy, które pozwalają na uzyskanie tego ważnego dokumentu, jakim jest prawo jazdy. Podczas samego egzaminu ogromne zdenerwowanie, jakie towarzyszy większości podchodzących do tego egzaminu osób może wywoływać nie tylko negatywne emocje, ale także blokować przed szybkim i skutecznym podejmowaniem decyzji, co jak wiadomo jest najważniejsze podczas kierowania samochodem, motocyklem czy każdym innym środkiem transportu. Jak zapanować nad takim stresem? Istnieje wiele metod ? wiele osób sięga po preparaty uspokajające, jednak często mają one zbyt silne działanie i powodują otumanienie osoby przystępującej do egzaminu. Na pewno warto się zrelaksować przed takim wydarzeniem.
Silnik Woźniaka
Silnik Woźniaka
Silnik Woźniaka (także silnik X) ? silnik spalinowy z tłokiem obrotowym o spalaniu wewnętrznym, opatentowany w roku 1992 przez polskiego konstruktora Jerzego Woźniaka1.
Budowa
Silnik Woźniaka zbudowany jest z kołowego cylindra zamkniętego z obu stron płaskimi pokrywami, wewnątrz którego osiowo wiruje tłok złożony z dwóch ruchomych względem siebie elementów. Podczas pracy jednostki tworzą się cztery komory robocze o zmiennej objętości. Przeniesienie momentu obrotowego oraz synchronizacja ruchu ramion tłoka odbywa się za pośrednictwem eliptycznych trybów, które autor dopracował wykorzystując specjalnie wykonany do tego celu program komputerowy. Cztery jednakowe tryby współpracują ze sobą w taki sposób, że odległość między ich osiami jest stała. Cała przekładnia składa się z dwóch zazębionych par obróconych wstępnie o 90°. Podczas obrotu (ruch jednostajny) jednego elementu o 90°. Ruch drugiego jest opóźniony (lub przyspieszony, zmiana co 90°). Tak więc jeśli jedna para powoduje opóźnienie dwóch naprzeciwległych ramion tłoka ? druga powoduje przyspieszenie obrotu dwóch pozostałych ramion. Prędkość kątowa wału zdawczego jest sumą prędkości kątowych ramion tłoka i odwrotnie ? przekładnia "rozbija" ruch jednostajny obrotowy na ruchy zmienne ramion tłoka. Na zewnętrznych powierzchniach przegród tłoka wynalazca zaprojektował listwy uszczelniające umieszczone w rowkach i podparte sprężyście. Wymiana ładunku odbywa się, podobnie jak w silniku Wankla, poprzez okna umieszczone w pobocznicy cylindra odpowiednio przymykane i otwierane przez wirujący tłok. Co ciekawe, podczas jednego pełnego obrotu wału silnika, w każdej z czterech komór roboczych wykonywany jest czterotaktowy cykl pracy, a więc ssanie, sprężanie, praca i wydech. Wysoka częstotliwość cykli pracy (4 na obrót) pozwala na całkowite wyeliminowanie koła zamachowego lub stosowanie kół bardzo lekkich. Ponadto przy takiej gęstości cykli pracy, silnik już przy stosunkowo niskich obrotach osiąga bardzo wysoki moment obrotowy co oznacza dla pojazdów wysoką dynamikę jazdy. Przypomnijmy, że w silnikach tłokowych suwowych z mechanizmem korbowym w pojedynczym cylindrze cykl pracy przypada raz na cztery suwy, czyli raz na dwa pełne obroty wału korbowego. U Wankla natomiast na każdy obrót wału przypada jeden cykl pracy.
Projekt silnika X ma pewne cechy wspólne ze znaną konstrukcją Felixa Wankla, której pierwszy prototyp powstał w 1960. Oba modele posiadają wirujące tłoki i różnią się od klasycznych czterosuwowych silników tłokowych tym, że zamiast tradycyjnych zaworów posiadają okna wlotowe i wylotowe umieszczone w odpowiednio usytuowanym miejscu cylindra. Brak układu korbowego oraz układu rozrządu przy dodatkowej możliwości zastosowania łożysk tocznych to elementy znacznie wpływające na wysoką sprawność silników.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Silnik_Wo%C5%BAniaka